Μοιάζεις.....

Μοιάζεις σαν αυγουστιάτικο φεγγάρι,
Λαμπερό και διάφανο, χωρίς ψεγάδι
Μπροστά σου οι σκιές χάνονται στο άπειρο
Και οι μορφές διαγράφονται καθαρά

Μοιάζεις με βροχή ζεστή καλοκαιρινή,
Που ξεδιψάει τη στέρφα γη
Μέσα από τα πεύκα τα αγέρωχα
Τους θάμνους και τα απόμερα κυκλάμινα κυλάς

Μοίαζεις με σύννεφο γκρίζο,
Μορφή φευγαλέα σε χειμωνιάτικο ουρανό
Από ατμούς και αέρα φτιαγμένη,
Του ανέμου κόρη

Μοιάζεις με το χιόνι το λευκό,
Καθάριο, κρυστάλλινο
Που τη κοιμισμένη γη εξαγνίζει,
Προάγγελος της άνοιξης.

Όνειρο....
Ιδέα.....
Σκέψη .........